мярзо́тны, -ая, -ае (разм.).

Вельмі агідны; подлы.

Мярзотныя ўчынкі.

|| наз. мярзо́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мярзо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мярзо́тны мярзо́тная мярзо́тнае мярзо́тныя
Р. мярзо́тнага мярзо́тнай
мярзо́тнае		 мярзо́тнага мярзо́тных
Д. мярзо́тнаму мярзо́тнай мярзо́тнаму мярзо́тным
В. мярзо́тны (неадуш.)
мярзо́тнага (адуш.)		 мярзо́тную мярзо́тнае мярзо́тныя (неадуш.)
мярзо́тных (адуш.)
Т. мярзо́тным мярзо́тнай
мярзо́тнаю		 мярзо́тным мярзо́тнымі
М. мярзо́тным мярзо́тнай мярзо́тным мярзо́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мярзо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі агідны, паганы; подлы. Мярзотнае стварэнне. Мярзотная лаянка. □ У глыбіні душы.. [Люба] адчувала, што адбылося нешта непапраўнае і па сваёй сутнасці агіднае, мярзотнае. Лынькоў. [Патоцкі] не задумваецца ў выбары сродкаў для дасягнення сваіх мярзотных мэт. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мярзо́тны ж. schéußlich, ábscheulich, nichtswürdig; gräßlich, ékelhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

detestable [dɪˈtestəbl] adj. агі́дны; мярзо́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мярзо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Мярзотны, подлы чалавек; нягоднік.

Многа яшчэ мярзотнікаў на зямлі.

|| ж. мярзо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przebrzydły

агідны, мярзотны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мярзо́тнік, ‑а, м.

Разм. Мярзотны, подлы чалавек; нягоднік. [Лясніцкі:] — Ваш стараста — здраднік. Суровая рука народа павінна знішчаць такіх мярзотнікаў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбэ́шчвальнік, ‑а, м.

Той (тое), хто (што) разбэшчвае каго‑н. Нехта сказаў, што забыццё — мярзотны разбэшчвальнік душ, і з гэтым нельга не пагадзіцца. Вярцінскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пага́ны, -ая, -ае.

1. Які нельга есці з прычыны ядавітасці, нечыстаты.

П. грыб.

2. Прызначаны для смецця, нечыстот.

Паганае вядро.

3. Мярзотны, подлы чалавек.

П. чалавек.

П. настрой.

4. Злы, куслівы (пра сабаку).

5. Язычніцкі (уст.).

Паганыя ідалы.

◊

Паганыя вочы (разм.) — шкодныя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)