мярзо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Мярзотны, подлы чалавек; нягоднік.

Многа яшчэ мярзотнікаў на зямлі.

|| ж. мярзо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)