мядо́ва-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мядо́ва-жо́ўты |
мядо́ва-жо́ўтая |
мядо́ва-жо́ўтае |
мядо́ва-жо́ўтыя |
| Р. |
мядо́ва-жо́ўтага |
мядо́ва-жо́ўтай мядо́ва-жо́ўтае |
мядо́ва-жо́ўтага |
мядо́ва-жо́ўтых |
| Д. |
мядо́ва-жо́ўтаму |
мядо́ва-жо́ўтай |
мядо́ва-жо́ўтаму |
мядо́ва-жо́ўтым |
| В. |
мядо́ва-жо́ўты (неадуш.) мядо́ва-жо́ўтага (адуш.) |
мядо́ва-жо́ўтую |
мядо́ва-жо́ўтае |
мядо́ва-жо́ўтыя (неадуш.) мядо́ва-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
мядо́ва-жо́ўтым |
мядо́ва-жо́ўтай мядо́ва-жо́ўтаю |
мядо́ва-жо́ўтым |
мядо́ва-жо́ўтымі |
| М. |
мядо́ва-жо́ўтым |
мядо́ва-жо́ўтай |
мядо́ва-жо́ўтым |
мядо́ва-жо́ўтых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мядо́ва-залаты́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мядо́ва-залаты́ |
мядо́ва-залата́я |
мядо́ва-залато́е |
мядо́ва-залаты́я |
| Р. |
мядо́ва-залато́га |
мядо́ва-залато́й мядо́ва-залато́е |
мядо́ва-залато́га |
мядо́ва-залаты́х |
| Д. |
мядо́ва-залато́му |
мядо́ва-залато́й |
мядо́ва-залато́му |
мядо́ва-залаты́м |
| В. |
мядо́ва-залаты́ (неадуш.) мядо́ва-залато́га (адуш.) |
мядо́ва-залату́ю |
мядо́ва-залато́е |
мядо́ва-залаты́я (неадуш.) мядо́ва-залаты́х (адуш.) |
| Т. |
мядо́ва-залаты́м |
мядо́ва-залато́й мядо́ва-залато́ю |
мядо́ва-залаты́м |
мядо́ва-залаты́мі |
| М. |
мядо́ва-залаты́м |
мядо́ва-залато́й |
мядо́ва-залаты́м |
мядо́ва-залаты́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мядо́ва-залаці́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мядо́ва-залаці́сты |
мядо́ва-залаці́стая |
мядо́ва-залаці́стае |
мядо́ва-залаці́стыя |
| Р. |
мядо́ва-залаці́стага |
мядо́ва-залаці́стай мядо́ва-залаці́стае |
мядо́ва-залаці́стага |
мядо́ва-залаці́стых |
| Д. |
мядо́ва-залаці́стаму |
мядо́ва-залаці́стай |
мядо́ва-залаці́стаму |
мядо́ва-залаці́стым |
| В. |
мядо́ва-залаці́сты (неадуш.) мядо́ва-залаці́стага (адуш.) |
мядо́ва-залаці́стую |
мядо́ва-залаці́стае |
мядо́ва-залаці́стыя (неадуш.) мядо́ва-залаці́стых (адуш.) |
| Т. |
мядо́ва-залаці́стым |
мядо́ва-залаці́стай мядо́ва-залаці́стаю |
мядо́ва-залаці́стым |
мядо́ва-залаці́стымі |
| М. |
мядо́ва-залаці́стым |
мядо́ва-залаці́стай |
мядо́ва-залаці́стым |
мядо́ва-залаці́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мядо́ва-сало́дкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мядо́ва-сало́дкі |
мядо́ва-сало́дкая |
мядо́ва-сало́дкае |
мядо́ва-сало́дкія |
| Р. |
мядо́ва-сало́дкага |
мядо́ва-сало́дкай мядо́ва-сало́дкае |
мядо́ва-сало́дкага |
мядо́ва-сало́дкіх |
| Д. |
мядо́ва-сало́дкаму |
мядо́ва-сало́дкай |
мядо́ва-сало́дкаму |
мядо́ва-сало́дкім |
| В. |
мядо́ва-сало́дкі (неадуш.) мядо́ва-сало́дкага (адуш.) |
мядо́ва-сало́дкую |
мядо́ва-сало́дкае |
мядо́ва-сало́дкія (неадуш.) мядо́ва-сало́дкіх (адуш.) |
| Т. |
мядо́ва-сало́дкім |
мядо́ва-сало́дкай мядо́ва-сало́дкаю |
мядо́ва-сало́дкім |
мядо́ва-сало́дкімі |
| М. |
мядо́ва-сало́дкім |
мядо́ва-сало́дкай |
мядо́ва-сало́дкім |
мядо́ва-сало́дкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
«БЕЛАРУ́СКАЯ БОРЦЬ»,
часопіс Беларускага кааператыўнага т-ва «Пчала». Выдаваўся са жн. 1934 да мая 1938 у Вільні на бел. мове. Рэдактар-выдавец Л.А.Войцік (Зоська Верас). Першыя 5 нумароў надрукаваны на шапірографе, астатнія — друкарскім спосабам. Асвятляў пытанні пчалярства, садоўніцтва, агародніцтва, дробнай жывёлагадоўлі і інш. Закранаў праблемы бел. мовы і школьніцтва. Змяшчаў матэрыялы пра мядова-лекарскія зёлкі, вершы і апавяданні, тэматычна звязаныя з пчалярствам. Меў старонку для жанчын, куток наймалодшых, паштовую скрынку. Абменьваўся матэрыяламі з рус., польск., укр., чэш. і ням. пчалярскімі часопісамі. Спыніў існаванне з-за фінансавых цяжкасцяў. Выйшла 25 нумароў.
І.У.Саламевіч.
т. 2, с. 407
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРАНА́ТЫ
(ад лац. granatus зярністы),
група мінералаў падкласа астраўных сілікатаў з агульнай формулай R2+R3+ [Sio4]3, дзе R2+ — Са, Fe, Mg, Mn, а R3+ — Al, Fe, Cr. Утвараюць ізаморфныя рады, канцавыя члены якіх — піроп (цёмна-ружавата-чырвоны, чорны), альмандзін (чырвоны, бура-шэры, чорны), спесарцін (аранжава-жоўты, буры, цёмна-чырвоны), грасуляр (мядова-жоўты, бледна-зялёны, буры), андрадыт (жоўты, зеленаваты, буравата-чырвоны), шарламіт (чорны), уваравіт (ізумрудна-зялёны). Крышталізуецца ў кубічнай сінганіі. Утварае асобныя крышталі, трапляецца і ў выглядзе зярністай масы. Бляск шкляны. Цв. 6—7,5. Шчыльн. 3,2—4,3 г/см³. Метамарфічнага, кантактава-метасаматычнага і магматычнага паходжання. Выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні (празрыстыя і прыгожа афарбаваныя), абразіўныя матэрыялы, у пошукавай геалогіі.
У.Я.Бардон.
т. 5, с. 405
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)