мядзве́дзік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мядзве́дзік мядзве́дзікі
Р. мядзве́дзіка мядзве́дзікаў
Д. мядзве́дзіку мядзве́дзікам
В. мядзве́дзіка мядзве́дзікаў
Т. мядзве́дзікам мядзве́дзікамі
М. мядзве́дзіку мядзве́дзіках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Мядзве́дзік, мядзведка звычайная, мядзьведзька ’насякомае мядзведка, Gryllotaiра’ (ТСБМ, БелСЭ, Бяльк., Мат. Гом.), польск. rleivi̯odek ’тс’. Да мядзведзь (гл.). Названа паводле падабенства магутных пярэдніх лап насякомага да мядзведжых (Унбегаўн, Selected Papers on Rus. and Slav. Phil. Oxford, 1969, 270). Сюды ж мядвядок ’скарпіён’ (Машчэнская, Бел. лекс., 112).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

teddy bear [ˈtediˌbeə] n. плю́шавы мі́шка, мядзве́дзік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pluszowy

плюшавы;

pluszowy niedźwiadek — плюшавы мядзведзік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niedźwiadek

м.

1. медзведзяня; мядзведзік;

2. заал. скарпіён

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

miś

м.

1. жарт. мішка (мяккая цацка);

2. прам. і перан. мядзведзь, мядзведзік;

3. штучнае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)