мыслячы - Пошук

мы́слячы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мы́слячы	мы́слячая	мы́слячае	мы́слячыя
Р.	мы́слячага	мы́слячай мы́слячае	мы́слячага	мы́слячых
Д.	мы́слячаму	мы́слячай	мы́слячаму	мы́слячым
В.	мы́слячы (неадуш.) мы́слячага (адуш.)	мы́слячую	мы́слячае	мы́слячыя (неадуш.) мы́слячых (адуш.)
Т.	мы́слячым	мы́слячай мы́слячаю	мы́слячым	мы́слячымі
М.	мы́слячым	мы́слячай	мы́слячым	мы́слячых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мы́слячы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мы́слячы	мы́слячая	мы́слячае	мы́слячыя
Р.	мы́слячага	мы́слячай мы́слячае	мы́слячага	мы́слячых
Д.	мы́слячаму	мы́слячай	мы́слячаму	мы́слячым
В.	мы́слячы (неадуш.) мы́слячага (адуш.)	мы́слячую	мы́слячае	мы́слячыя (неадуш.) мы́слячых (адуш.)
Т.	мы́слячым	мы́слячай мы́слячаю	мы́слячым	мы́слячымі
М.	мы́слячым	мы́слячай	мы́слячым	мы́слячых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мы́слячы прил. мы́слящий;

м. чалаве́к — мы́слящий челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́слячы,

1. ‑ая, ‑ае. Здольны глыбока і самастойна мысліць; надзелены здольнасцю філасофскага мыслення.

2. Дзеепрысл. незак. ад мысліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́слящий прил.

1. мы́слячы; (думающий) ду́маючы;

2. (глубокомысленный) глыбакаду́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́сліць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

reflective [rɪˈflektɪv] adj.

1. які́ адлюстроўвае, адбіва́е

2. задуме́нны, заду́млівы

3. fml ду́маючы, мы́слячы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rational [ˈræʃnəl] adj.

1. разу́мны, мы́слячы; надзе́лены ро́зумам;

rational beings разу́мныя, мы́слячыя істо́ты; лю́дзі

2. мэтазго́дны; разу́мны;

a rational method рацыяна́льны ме́тад;

rational behaviour/conduct разва́жлівыя паво́дзіны;

rational mind цвяро́зы ро́зум

3. math. рацыяна́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verbum