мы́ло ср.

1. мы́ла, -ла ср.;

2. (пена) пе́на, -ны ж.;

ло́шадь вся в мы́ле конь уве́сь у пе́не.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыло

Том: 18, старонка: 246.

img/18/18-246_1286_Мыло.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

тимо́ловый тымо́лавы;

тимо́ловое мы́ло тымо́лавае мы́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

борнацімо́лавы борнотимо́ловый;

~вае мы́ла — борнотимо́ловое мы́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ядро́вы ядро́вый;

○ ~вае мы́ла — ядро́вое мы́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́ла ср. мы́ло;

○ зялёнае м. — зелёное мы́ло;

◊ як м. з’е́ўшы — сло́вно мы́ло съел;

зарабі́ў, як Забло́цкі на мы́ле — погов. прогоре́ть; оста́ться ни с чем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лично́й спец. для тва́ру;

лично́е мы́ло мы́ла для тва́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мы́ла 1, му́ло, драг. мэ́ло, бран. мы́лца ’рэчыва з тлушчу і шчолачы, якое ўжываецца для мыцця’, (перан.) ’белая пена ў коней ад поту’ (ТСБМ, Бяльк., КЭС, Сл. ПЗБ, Растарг.), шальч., гродз., драг. ’нясмачныя ежа’ (Сл. ПЗБ). Укр. мило, рус. мыло, польск., н.-, в.-луж. mydło, чэш. mýdlo, славац. mydlo, славен. mílo, серб.-харв. ми̏ло, ц.-слав. мыло. Прасл. mydlo, утворанае ад myti > мыць (гл.). (Міклашыч, 207; Фасмер, 3, 24). Аднак Трубачоў (Этимология–1963, 42) пераканаўча абгрунтоўвае пачатковую прасл. рэканструяваную форму ў выглядзе mūtlo. Сюды ж мыліцца ’намыльвацца’, мыліць ’распускаць мыла ў вадзе’ (ТСБМ, Юрч., Бяльк.).

Мы́ла 2 ’памылка’, мыла зʼесці ’памыліцца, атрымаць адмову’ (Нас.). Можна бачыць тут кантамінацыю польск. myłka ’памылка’, mylać, mylić ’памыліцца’ і бел. мыла ’нясмачная ежа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яе́чны в разн. знач. яи́чный;

я. жаўто́к — яи́чный желто́к;

~нае мы́ла — яи́чное мы́ло;

я. ко́лер — яи́чный цвет;

○ я. кіру́нак — яи́чное направле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́на ж., в разн. знач. пе́на; (лошадиный пот — ещё) мы́ло;

мы́льная п. — мы́льная пе́на;

п. на хва́лях — пе́на на волна́х;

ко́ні ў пе́не — ло́шади в мы́ле;

◊ з пе́най на губа́х — с пе́ной у рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)