мута́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Рэзкае змяненне спадчынных уласцівасцей арганізма.

2. Пералом голасу ў падлеткаў.

|| прым. мутацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мута́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мута́цыя мута́цыі
Р. мута́цыі мута́цый
Д. мута́цыі мута́цыям
В. мута́цыю мута́цыі
Т. мута́цыяй
мута́цыяю		 мута́цыямі
М. мута́цыі мута́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мута́цыя ж., в разн. знач. мута́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мута́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Скачкападобнае змяненне з’яў.

2. У біялогіі — рэзкае змяненне спадчыннай асновы ў жывёл або раслін.

3. Змена, пералом голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

[Ад лац. mutatio — змяненне, змена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мута́цыя м

1. біял Mutatión f -, -en;

2. (ламанне голасу) Stímmbruch m -(e)s, Stímmwechsel m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мута́цыя

(ад mutatio = змяненне, змена)

1) рэзкае змяненне спадчынных уласцівасцей у жывёл і раслін (проціл. мадыфікацыя 3);

2) ломка голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мута́цыя

(лац. mutatio = змяненне, змена)

1) рэзкае змяненне спадчынных уласцівасцей арганізма;

2) ломка голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гено́м, -у, м.

Сукупнасць генаў, якія змяшчаюцца ў адзінарным наборы храмасом дадзенага арганізма.

Мутацыя геному.

|| прым. гено́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мута́ция биол. мута́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mutacja

ж.

1. біял. мутацыя;

2. мутацыя; змена (ломка) голасу (у пераходным узросце)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)