Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
муслі́н, -ну м., текст. мусли́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
муслі́н, ‑у, м.
Тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна палатнянага перапляцення.
[Фр. mousseline, ад назвы іракскага горада Масул.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
муслі́нмтэкст Musselín m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
муслі́н
(польск. muslin, ад фр. mousseline)
тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна палатнянага перапляцення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Муслі́н ’тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна палатнянага перапляцення’ (ТСБМ), браг.мусліноўка ’шарсцяная хустка’ (Мат. Гом.), мысліноўка ’сітцавая хустка з кветкамі’ (Сцяц.). З польск.muślin (ці з рус.муслин), якія з франц.mousseline ці з ням.Musselin ’тонкая тканіна’ ад назвы горада Мосул, што на рацэ Тыгр (Фасмер, 3, 16). Ад гэтай назвы горада паходзіць і ст.-бел.муселбесъ, масалбасъ, мусалбасъ ’баваўняная падкладка’ (< асм.-тур.Mosul і bez ’палатно’) (Булыка, Лекс. запазыч., 114; Рабаданава, БЛ, 21, 54).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мусли́нтекст.муслі́н, -ну м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Мыслён ’паўбатыст’ (Шпіл.). Да муслін (гл.). Канец слова аформлены паводле бел.лён.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Салісо́ўка ’хустка ў кветкі’ (Сл. Брэс.). Відаць з шаліноўка (гл.); да замены ш/с параўн. сапель ’шуфель’. Магчыма, паўплывала мусліноўка (гл. муслін).