Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікмурашы́ны
прыметнік, адносны
| мурашы́ны | мурашы́ная | мурашы́нае | ||
| мурашы́нага | мурашы́най мурашы́нае |
мурашы́нага | мурашы́ных | |
| мурашы́наму | мурашы́най | мурашы́наму | мурашы́ным | |
| мурашы́ны ( мурашы́нага ( |
мурашы́ную | мурашы́нае | мурашы́ных ( |
|
| мурашы́ным | мурашы́най мурашы́наю |
мурашы́ным | мурашы́нымі | |
| мурашы́ным | мурашы́най | мурашы́ным | мурашы́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
яйцо́, -а́,
1. Жаночая палавая клетка чалавека, якая развіваецца ў новы арганізм пасля апладнення; яйцаклетка.
2. У птушак, паўзуноў і яйцародных млекакормячых: такая клетка авальнай формы ў шкарлупіне, абалонцы.
3. Прадмет такой формы.
4. У насякомых: такая клетка ў выглядзе невялікіх крупінак.
5. Курыныя яйцы як прадукт харчавання.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яйцо́, ‑а́,
1. Захаваная ў шкарлупіне авальнай формы сукупнасць бялка і жаўтка, з якіх утвараецца зародак птушак і некаторых жывёл (ужываецца як прадукт харчавання).
2. Зародак лічынкі насякомых, чарвей і пад. у выглядзе невялікай крупінкі, звычайна авальнай формы.
3. У біялогіі — жаночая палавая клетка чалавека і жывёльнага арганізма; яйцаклетка.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)