мульта́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мульта́н
Р. мульта́ну
Д. мульта́ну
В. мульта́н
Т. мульта́нам
М. мульта́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мульта́н², -у, м.

Гатунак турэцкага тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мульта́н¹, -у, м.

Баваўняная варсістая тканіна.

|| прым. мультано́вы, -ая, -ае.

Мультановая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мульта́н I, -ну м., текст. бумазе́я ж.

мульта́н II, -ну м. туре́цкий таба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мульта́н ​1, ‑у, м.

Баваўняная варсістая тканіна. Маня паднесла свякрусе мультану на плацце, а свёкру корту на рубашку. Васілевіч.

[З фр. molleton.]

мульта́н ​2, ‑у, м.

Гатунак тытуню. — Давай, Карпавіч, закурым яшчэ па адной. Вельмі ўжо смачны твой мультан. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мультан

т. 11, с. 22

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мульта́н м. тэкст. Bárchent m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мульта́н​1

(польск. multan, ад фр. molleton)

баваўняная варсістая тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мульта́н​2

(ст.-польск. multan, ад Multany = Малдавія)

1) гатунак тытуню;

2) гіст. кароткі двухбаковавостры меч.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мульта́н, мульта́нка ’гатунак тытуню’ (ТСБМ, Нас.; маладз., Янк. Мат.), драг. му́льтан ’тс’ (Лучыц-Федарэц). З польск. multan ’тс’, якое ад назвы Валахіі — Multany. Адсюль і ст.-польск. multan, з якога ст.-бел. мультанъ, мултанъ (XVI ст.) ’кароткі двухбаковавостры меч’ (Булыка, Лекс. запазыч., 70), ’від шаблі’ (Жураўскі, Тюркизмы, 84).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)