мужы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мужы́к |
мужыкі́ |
| Р. |
мужыка́ |
мужыко́ў |
| Д. |
мужыку́ |
мужыка́м |
| В. |
мужыка́ |
мужыко́ў |
| Т. |
мужыко́м |
мужыка́мі |
| М. |
мужыку́ |
мужыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мужы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Селянін (уст.).
2. Тое, што і муж (у 1 знач.; разм.).
3. Аб грубым нявыхаваным чалавеку (разм.).
|| памянш.-ласк. мужычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым. мужы́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.) і мужы́чы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мужы́к, -ка́ м.
1. уст. (крестьянин) мужи́к;
2. уст., бран. (неотёсанный человек) мужи́к, мужла́н;
3. (супруг) мужи́к, муж
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мужы́к, ‑а, м.
1. Уст. Селянін.
2. Уст., лаянк. Аб грубым, нявыхаваным чалавеку.
3. Разм. Муж. [Зелянюк:] — Як маешся, Таццяна? Не думаеш яшчэ назад да мужыка вярнуцца? Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мужы́к м
1. уст (селянін) Báuer m -n і -s, -n;
2. разм (муж) Mann m -(e)s, Männer
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мужы́к ’муж’, ’селянін’; ’грубы, нявыхаваны чалавек, мужчына’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Грыг., Яруш., Касп., Жд. 1, Касп., Бяльк., Мат. Гом., Сл. ПЗБ, ТС, Ян.; Пан. дыс.), мужычы́ло, мужы́чына ’мужчына-здаравяк’ (ТС), мужы́чка ’сялянка’ (ТСБМ, Растарг., ТС), мужучонак ’сялянскі сын, невук’ (Нас.). Першапачаткова — памяншальнае ад муж (гл.): людзей ніжэйшага стану трактавалі як недарослых, параўн. польск. mużyk, чэш. mužík ’карлік’ (Фасмер, 2, 671; Булахоўскі, Вибр. пр., 3, 356).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bumpkin [ˈbʌmpkɪn] n. дзераве́ншчына, мужы́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
yokel [ˈjəʊkl] n. мужы́к, дзераве́ншчына; прасця́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мужи́к
1. (крестьянин) уст. мужы́к, -ка́ м.;
2. (невоспитанный, необразованный человек) уст., пренебр. мужы́к, -ка́ м.;
3. (мужчина) разг. мужчы́на, -ны м.;
4. (муж) обл. мужы́к, -ка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сермя́жник м., уст. мужы́к, -ка́ м., шэ́рая сві́тка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)