му́дра

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
му́дра мудрэ́й наймудрэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

му́дра нареч.

1. му́дро;

2. разг. сло́жно, хитро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мудра (тэатр) 5/103

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

му́дра прысл. wéise, klug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дзяржа́ўны, -ая, -ае.

1. гл. дзяржава.

2. Здольны мысліць і дзейнічаць шырока і мудра, у маштабах усёй дзяржавы.

Д. дзеяч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́дро нареч. му́дра; (умно) разу́мна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wisely [ˈwaɪzli] adv. му́дра, разва́жна, разу́мна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mądrze

разумна; мудра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wisely

[ˈwaɪzli]

adv.

му́дра, разу́мна; разва́жна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да разгадаць.

2. Разм. Раздумваць, разважаць. — Нейкі тут далёкі ход задуманы, хлопцы, — мудра разгадваў Дзям’ян. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)