моцныя пшаніцы

т. 10, с. 532

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

моцныя склады

т. 10, с. 532

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мо́цны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́цны мо́цная мо́цнае мо́цныя
Р. мо́цнага мо́цнай
мо́цнае
мо́цнага мо́цных
Д. мо́цнаму мо́цнай мо́цнаму мо́цным
В. мо́цны (неадуш.)
мо́цнага (адуш.)
мо́цную мо́цнае мо́цныя (неадуш.)
мо́цных (адуш.)
Т. мо́цным мо́цнай
мо́цнаю
мо́цным мо́цнымі
М. мо́цным мо́цнай мо́цным мо́цных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пянька́, -і́, ДМ -ньцы́, ж.

Прадзільнае валакно з канопляў.

|| прым. пянько́вы, -ая, -ае.

Пяньковыя вяроўкі вельмі моцныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горячи́тельный / горячи́тельные напи́тки мо́цныя напі́ткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карана́сты, -ая, -ае.

1. Які мае тоўстыя, моцныя карані.

К. дуб.

2. Невысокі, моцнага целаскладу, шыракаплечы; каржакаваты.

Каранастая фігура.

|| наз. карана́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ух, выкл.

1. Выражае розныя моцныя пачуцці.

Ух ты, прыгожа як!

2. Ужыв. пры абазначэнні рэзкага гуку ад удару, выбуху, выстралу.

Ух!

Раздаўся глухі ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́хаць

‘ствараць моцныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́хаю гу́хаем
2-я ас. гу́хаеш гу́хаеце
3-я ас. гу́хае гу́хаюць
Прошлы час
м. гу́хаў гу́халі
ж. гу́хала
н. гу́хала
Загадны лад
2-я ас. гу́хай гу́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́хкаць

‘ствараць моцныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́хкаю гу́хкаем
2-я ас. гу́хкаеш гу́хкаеце
3-я ас. гу́хкае гу́хкаюць
Прошлы час
м. гу́хкаў гу́хкалі
ж. гу́хкала
н. гу́хкала
Загадны лад
2-я ас. гу́хкай гу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарата́хкаць

‘утвараць моцныя рэзкія гукі, грукат, шум (трактары таратахкаюць)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тарата́хкаю тарата́хкаем
2-я ас. тарата́хкаеш тарата́хкаеце
3-я ас. тарата́хкае тарата́хкаюць
Прошлы час
м. тарата́хкаў тарата́хкалі
ж. тарата́хкала
н. тарата́хкала
Загадны лад
2-я ас. тарата́хкай тарата́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тарата́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)