мотака́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мотака́р мотака́ры
Р. мотака́ра мотака́раў
Д. мотака́ру мотака́рам
В. мотака́р мотака́ры
Т. мотака́рам мотака́рамі
М. мотака́ры мотака́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)