мотака́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мотака́р | мотака́ры | |
| мотака́ра | мотака́раў | |
| мотака́ру | мотака́рам | |
| мотака́р | мотака́ры | |
| мотака́рам | мотака́рамі | |
| мотака́ры | мотака́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)