морж назоўнік | мужчынскі род
-
Буйная ластаногая марская млекакормячая жывёліна з кароткай шэрсцю і вялікімі ікламі.
-
пераноснае значэнне: Чалавек, які займаецца плаваннем зімой у адкрытых вадаёмах.
|| жаночы род: маржыха.
|| прыметнік: маржовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
морж в разн. знач. морж, род. маржа́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
морж (род. маржа́) м.
1. зоол. морж;
чарада́ маржо́ў — ста́до морже́й;
ціхаакія́нскі м. — тихоокеа́нский морж;
2. перен., разг. морж;
запіса́цца ў маржы́ — записа́ться в моржи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
морж, маржа, м.
Млекакормячая жывёліна атрада ластаногіх з кароткай шэрсцю і вялікімі ікламі.
[З мовы саамі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Морж ’млекакормячая жывёла з атраду ластаногіх Odobaenus rosmarus’ (ТСБМ). З рус. морж, ст.-рус. моржъ ’тс’ (XVI ст.), якое з саамск. morša, moršša ’які пераймае голас маржа’ (Крукоўскі, Уплыў, 73; Ітканен, Зб. Мікале, 47–65; Фасмер, 2, 655; Петрыч–Гольмквіст, JS, 8, 1962–1963, 145).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
маржыха назоўнік | жаночы род
-
гл. морж.
-
Самка маржа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
walrus [ˈwɔ:lrəs] n. zool. морж;
walrus mousta che infml до́ўгія ву́сы, ву́сы як у маржа́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Wálross
n -es, -e заал. морж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
walrus
[ˈwɔlrəs]n., coll. -rus or pl. -ruses
морж маржа́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
недагледзець, ‑гледжу, ‑гледзіш, ‑гладзіць і недаглядзець, ‑гляджу, ‑глядзіш, ‑глядзіць; ‑глядзім, ‑гледзіце; зак., каго-што і без дап.
Дапусціць памылку пры наглядзе за кім‑, чым‑н., не ўпільнаваць, не ўберагчы ад каго‑, чаго‑н. — Ледзь недагледзеў, не разлічыў паляўнічы, — і морж байдарку.. разам з паляўнічым перакуліць. Бяганская. Жанчына занятая. Трохі, відаць, недагледзела, па якой сцежцы пайшоў яе хлопец. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)