мно́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Другі з лікаў або велічынь, якія множаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мно́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мно́жнік мно́жнікі
Р. мно́жніка мно́жнікаў
Д. мно́жніку мно́жнікам
В. мно́жнік мно́жнікі
Т. мно́жнікам мно́жнікамі
М. мно́жніку мно́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мно́жнік м., мат. мно́житель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мно́жнік, ‑а, м.

Лік, на які множыцца іншы лік. Просты множнік. Дадатковы множнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мно́жнік м матэм Multiplikátor m -s, -tóren, Fáktor m -s, -tóren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Множнік ’лік, на які множыцца іншы лік’ (ТСБМ). З польск. mnożnik ’тс’, запазычанага ў 20‑я гады, а не калька з рус. множитель ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ландэ множнік

т. 9, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мно́житель мат. мно́жнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

factor [ˈfæktə] n.

1. (in) фа́ктар

2. math. мно́жнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mnożnik

м. мат. множнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)