мля́вы, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі; вялы.

Млявыя рухі.

2. Які выклікае такі стан.

М. пах чаромхі.

|| наз. мля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мля́вы мля́вая мля́вае мля́выя
Р. мля́вага мля́вай
мля́вае		 мля́вага мля́вых
Д. мля́ваму мля́вай мля́ваму мля́вым
В. мля́вы (неадуш.)
мля́вага (адуш.)		 мля́вую мля́вае мля́выя (неадуш.)
мля́вых (адуш.)
Т. мля́вым мля́вай
мля́ваю		 мля́вым мля́вымі
М. мля́вым мля́вай мля́вым мля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мля́вы вя́лый, рассла́бленный; то́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мля́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі, жывасці; вялы. Паліна Фёдараўна разгарнула раскладушку, кінула на яе падушку, прасціну, коўдру, распранула млявую Веру і паклала спаць. Паслядовіч. Графскі ляснік ляжаў млявы, як на полцы ў лазні пад венікам. Бядуля. // перан. Слабы, невыразным імглісты (пра гукі, святло і пад.). [Максім Рыгоравіч Мароз] неяк абмяк, голас з цвёрдага, густога баска ў млявы тэнар перарабіўся. Лобан. Агледзець асобныя дэталі дапамагала млявае святло ліхтароў. Шынклер.

2. Які выклікае млявасць. Сонца над галавой, у сасонніку млявая парнасць. Навуменка. З агародчыка тугімі, густымі хвалямі ўліваўся млявы пах бэзу. Скрыган.

3. Павольны; стомлена-пяшчотны. Дзяўчына — што гэты летні дзень у лесе, млявая і чароўная. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мля́вы (вялы) schlaff, welk, kráftlos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

то́мный мля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замле́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Анямелы, адзеравянелы.

Замлелыя ногі.

2. Млявы, расслаблены (пра стан чалавека).

Замлелая дзяўчынка.

|| наз. замле́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́лый

1. вя́лы;

2. перен. вя́лы; мля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

languid [ˈlæŋgwɪd] adj. fml паво́льны; мару́длівы; вя́лы, мля́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ospały

вялы; лянівы; млявы; сонны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)