Млыно́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Млыно́к
Р. Млынка́
Д. Млынку́
В. Млыно́к
Т. Млынко́м
М. Млынку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

млыно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. млыно́к млынкі́
Р. млынка́ млынко́ў
Д. млынку́ млынка́м
В. млыно́к млынкі́
Т. млынко́м млынка́мі
М. млынку́ млынка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

млыно́к, -нка́ м., уменьш.-ласк. ме́льничка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

млыно́к, ‑нка, м.

1. Памянш.-ласк. да млын.

2. Прыстасаванне, машынка для размолвання якіх‑н. зярнят. Кафейны млынок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Млынок»,

беларускі народны танец.

т. 10, с. 499

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Млынок,

вёска ў Ельскім р-не.

т. 10, с. 499

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

млыно́к м памянш:

ручны́ млыно́к Hándmühle f -, -n;

ка́вавы млыно́к Káffeemühle f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кафе́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Банка для захоўвання кавы.

2. Ручны млынок для размолвання кававых зерняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саста́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Тое, што і састарэцца. Глядзіць на млынок-недарэку Млынар, што састарыцца змог, Як гэты замшэлы, гарбаты, Старанны работнік-млынок. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quern [kwɜ:n] n. ручны́ млыно́к (для кавы, перцу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)