Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
мешчара́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мешчара́к | мешчаракі́ | |
| мешчарака́ | ||
| мешчараку́ | мешчарака́м | |
| мешчарака́ | ||
| мешчарако́м | мешчарака́мі | |
| мешчараку́ | мешчарака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мешчара́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прад’яўні́к, ‑а,
Той, хто прад’яўляе што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіска́льства, ‑а,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кампаньён, ‑а,
1. Той, хто складае кампанію каму‑н., разам з кім‑н. удзельнічае ў чым‑н.
2. Член прамысловай або гандлёвай кампаніі.
[Фр. compagnon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)