металі́чны прям., перен. металли́ческий;

~ныя канстру́кцыі — металли́ческие констру́кции;

~ная — вытво́рчасць металли́ческое произво́дство;

м. го́лас — металли́ческий го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

металі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены з металу. Металічныя канструкцыі. □ Пагарэльскі здымае з рамы цяжкую накрыўку і ў зямлі відно, як ляжаць металічныя мадэлі. Скрыган. Рэч хутчэй нагадвала ружжо, са ствала якога выглядала вострая металічная страла. Шашкоў.

2. Які мае адносіны да металу, звязаны з апрацоўкай металу. Дзіўна выглядалі тады белыя, надзвычайна чыстыя кветкі.. на яго [Захарыя] шырокай далоні, цёмнай ад металічнага пылу, ад машыннага масла. Самуйлёнак.

3. Уласцівы металу, падобны на метал. [Хвалі] былі сінява-чорныя з глухім металічным бляскам. Зарэцкі. // перан. Які нагадвае гукі ўдару аб метал. Металічны голас. □ Рыжая асака, не кранутая ў свой час касой, стаяла напаўроста ў вадзе і пазвоньвала пад ветрам металічным звонам. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металі́чны metállisch, metállen, Metáll-;

металі́чныя гро́шы Metállgeld n -(e)s, Hártgeld n, Münzgeld n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мета́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Хімічна простае рэчыва або сплаў, якім уласцівы бляск, коўкасць і добрая праводнасць цеплыні і электрычнасці.

○

Высакародныя металы — металы, якія не акісляюцца і не ржавеюць (золата, серабро, плаціна).

Каляровыя металы — усе металы і іх сплавы, акрамя жалеза і яго сплаваў.

Лёгкія металы — металы, якія валодаюць малой шчыльнасцю, ніжэйшай за шчыльнасць жалеза (алюміній, магній, натрый і інш.).

Цяжкія металы — металы з вялікай атамнай вагой або шчыльнасцю (жалеза, ванадый, свінец, ртуць і інш.).

Чорныя металы — жалеза і яго сплавы (чыгун, сталь).

|| прым. металі́чны, -ая, -ае.

Металічныя грошы.

М. голас (перан.: звонкі і рэзкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разбо́рна-металі́чны разбо́рно-металли́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

металли́ческий металі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

металёвы, см. металі́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разбо́рно-металли́ческий разбо́рна-металі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

metallic [məˈtælɪk] adj.

1. металі́чны

2. металі́чны, падо́бны да мета́лу (пра гук, бляск і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

metaliczny

металічны;

metaliczny dźwięk — металічны гук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)