мензу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

|| прым. мензу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мензу́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мензу́рка мензу́ркі
Р. мензу́ркі мензу́рак
Д. мензу́рцы мензу́ркам
В. мензу́рку мензу́ркі
Т. мензу́ркай
мензу́ркаю		 мензу́ркамі
М. мензу́рцы мензу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мензу́рка ж. мензу́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мензу́рка мензу́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мензу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

[Ад лац. mensura — мерка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мензу́рка спец Mensúr f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мензу́рка

(лац. mensura = мерка)

пасудзіна ў выглядзе высокай вузкай шклянкі з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

menzurka

ж. мензурка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

miarówka

ж. разм.

1. маштабная лінейка;

2. мензурка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vessel [ˈvesl] n.

1.fml су́дна, карабе́ль;

nuclearpowered vessels атамахо́ды

2. fml пасу́дзіна, сасу́д;

a measuring vessel мензу́рка

3. anat. сасу́д;

blood vessels крывяно́сныя сасу́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)