Менаніты 2/128

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

менаніты

т. 10, с. 283

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

менані́ты

[ад гал. Menno Simons = імя нідэрл. рэлігійнага дзеяча (1496—1559)]

члены пратэстанцкай плыні ў Нідэрландах (дзе была заснавана ў 16 ст.), ЗША, Канадзе, якая прапаведуе пакорлівасць, непраціўленне злу, пацыфізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

менані́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менані́т менані́ты
Р. менані́та менані́таў
Д. менані́ту менані́там
В. менані́та менані́таў
Т. менані́там менані́тамі
М. менані́це менані́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)