мембра́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мембра́нны мембра́нная мембра́ннае мембра́нныя
Р. мембра́ннага мембра́ннай
мембра́ннае		 мембра́ннага мембра́нных
Д. мембра́ннаму мембра́ннай мембра́ннаму мембра́нным
В. мембра́нны (неадуш.)
мембра́ннага (адуш.)		 мембра́нную мембра́ннае мембра́нныя (неадуш.)
мембра́нных (адуш.)
Т. мембра́нным мембра́ннай
мембра́ннаю		 мембра́нным мембра́ннымі
М. мембра́нным мембра́ннай мембра́нным мембра́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мембра́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае мембрану, дзейнічае пры дапамозе мембраны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мембра́навы и мембра́нны мембра́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мембра́на, -ы, мн. -ы, -ра́н, ж.

Пругкая перапонка, тонкая металічная пласцінка, здольная вагацца.

М. тэлефона.

|| прым. мембра́нны, -ая, -ае і мембра́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мембранны патэнцыял

т. 10, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мембра́нный мембра́нны, мембра́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мембра́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і мембранны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бараба́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Ударны мембранны музычны інструмент у выглядзе шырокага цыліндра, верх і ніз якога абцягнуты скурай.

Біць у б.

2. У розных машынах і механізмах: рухомая частка, якая мае форму цыліндра (спец.).

Падаваць снапы ў б.

3. Цыліндрычная частка будынка, якая падтрымлівае купал (спец.).

|| прым. бараба́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літа́ўры

[ад гр. (po)ly = многа + taurea = барабан]

старажытны мембранны ўдарны музычны інструмент накшталт барабана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ЗІ́ГМАНДЗІ, Жыгмандзі (Zsigmondy) Рыхард Адольф (1.4.1865, Вена — 23.9.1929), аўстрыйскі фізікахімік. Скончыў Вышэйшую тэхн. школу ў Вене (1887) і Мюнхенскі ун-т (1889). З 1903 у Гётынгенскім ун-це (праф. з 1908). Навук. працы па калоіднай хіміі. Прапанаваў класіфікацыю калоідных часцінак, устанавіў мікрагетэрагенную прыроду калоідных раствораў і даследаваў іх уласцівасці. Сканструяваў шчылінны аптычны (для назірання броўнаўскага руху часцінак калоідных раствораў, 1903) і імерсійны (1913) ультрамікраскопы. Вынайшаў мембранны (1918) і звыштонкі (1922) фільтры для ультрафільтрацыі калоідных раствораў. Нобелеўская прэмія 1925.

Р.Зігмандзі.

т. 7, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)