мелавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мелавы́ мелава́я мелаво́е мелавы́я
Р. мелаво́га мелаво́й
мелаво́е		 мелаво́га мелавы́х
Д. мелаво́му мелаво́й мелаво́му мелавы́м
В. мелавы́ (неадуш.)
мелаво́га (адуш.)		 мелаву́ю мелаво́е мелавы́я (неадуш.)
мелавы́х (адуш.)
Т. мелавы́м мелаво́й
мелаво́ю		 мелавы́м мелавы́мі
М. мелавы́м мелаво́й мелавы́м мелавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мелавы́ мелово́й;

○ м. перы́яд — геол. мелово́й пери́од

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да мелу. Мелавыя распрацоўкі.

2. У састаў якога ўваходзіць мел; зроблены з мелу. Мелавыя горы.

3. Які колерам сваім нагадвае мел; белы. Мелавы твар.

4. Які мае адносіны да трэцяга геалагічнага перыяду мезазойскай эры. Мелавая фармацыя.

•••

Мелавы перыяд гл. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мел, -у, м.

Тое, што і крэйда.

Пісаць мелам на дошцы.

Белы, як м.

|| прым. мелавы́, -а́я, -о́е.

М. перыяд (трэці геалагічны перыяд мезазойскай эры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мелавы перыяд (сістэма) 1/268, 400; 2/172, 566; 3/379; 4/160; 5/313, 404; 6/489; 7/132, 467; 9/356, 485, 488; 10/346; 12/12, 14, 37

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мелово́й мелавы́;

мелово́й пери́од геол. мелавы́ перыя́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chalky [ˈtʃɔ:ki] adj. мелавы́, ва́пенны, ва́пнавы; бе́лы як крэ́йда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kredowy

мелавы;

okres kredowy геал. мелавы перыяд;

papier kredowy — мелаваная (глянцаваная) папера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ігуанадо́нт

(ад ігуана + -адонт)

буйны раслінаедны дыназаўр падатрада арнітаподаў, які жыў у мелавы перыяд (гл. мезазой).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ляўка́с

(гр. leukos = белы)

мелавы грунт на жывёльным або рыбным клеі, які выкарыстоўваўся ў іканапісе і ўжываецца ў дэкаратыўна-прыкладным мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)