медава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца мёдаварэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медава́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. медава́р медава́ры
Р. медава́ра медава́раў
Д. медава́ру медава́рам
В. медава́ра медава́раў
Т. медава́рам медава́рамі
М. медава́ру медава́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

медава́р м. медова́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медава́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца мёдаварэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Медавар Пітэр

т. 10, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

медова́р медава́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)