машчэ́нне гл. масціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. машчэ́нне
Р. машчэ́ння
Д. машчэ́нню
В. машчэ́нне
Т. машчэ́ннем
М. машчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

машчэ́нне ср. моще́ние; насти́л м.; насти́лка ж.; см. масці́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. масціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машчэ́нне н разм Pflástern n -s, Pflásterung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

масці́ць, машчу́, мо́сціш, мо́сціць; мо́шчаны; незак., што.

1. Рабіць насціл з дошак, бярвення.

М. падлогу.

2. Тое, што і брукаваць.

М. брук.

3. Старанна ўкладваць, размяшчаць (разм.).

М. мэблю ў кузаў.

|| зак. вы́масціць, -машчу, -масціш, -масціць; -машчаны (да 2 знач.), замасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны (да 1 і 2 знач.) і намасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны (да 1 і 3 знач.).

|| наз. машчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моще́ние машчэ́нне, -ння ср.; (камнем) брукава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pflásterung

f -, -en машчэ́нне; брукава́нне (каменнем)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клі́нкер, ‑у, м.

1. Вельмі моцная цэгла, якая не ўбірае вільгаці і ідзе на машчэнне дарог, для насцілу падлогі ў прамысловых будынках і пад. [Сашка Стафанковіч] на адной з станцый убачыў праз вагоннае акно выбрукаваны клінкерам перон. Што такое клінкер, ён ведаў з прачытанага ў газеце артыкула. Чорны.

2. Абпаленая да спякання цэментная сыравіна ў выглядзе цвёрдых кускоў.

[Англ. clinker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настила́ние ср.

1. насціла́нне, -ння ср.;

2. машчэ́нне, -ння ср., намо́шчванне, -ння ср., насціла́нне, -ння ср.; крыццё, -цця́ ср.; кла́дка, -кі ж.; брукава́нне, -ння ср., забруко́ўванне, -ння ср.; см. настила́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)