Мача́н, мачані́чнік ’талакнянка звычайная, Arctostaphylos Adans. uva-ursi Spreng.’ (барыс., Ул.; карэліц., Нар. лекс.; чэрв., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.). Да муча́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мача́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мача́ны
Р. Мача́н
Мача́наў
Д. Мача́нам
В. Мача́ны
Т. Мача́намі
М. Мача́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)