Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мацава́цьнесов.
1. (укреплять) крепи́ть;
2. (испытывать крепость чего-л.) про́бовать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мацава́ць, мацую, мацуеш, мацуе; незак., што.
1. Трывала прымацоўваць. Чалавек шэсць грузчыкаў завіхаліся на платформах, мацавалі станкі сталёвымі тросамі.Асіпенка.// Змацоўваць элементы машын, канструкцый.
2. У горнай справе — устанаўліваць крапеж. Аглядалі [крапеж] ў забоях дбайна, Як мацуюць шахцёры столь.Аўрамчык.
3. У марской і авіяцыйнай справе — моцна прывязваць, замацоўваць. Мацаваць трос.
4.перан. Рабіць моцным, узмацняць. Мацаваць дружбу. □ — Вам шлях у заўтра, ленінцы, Смялей мацуйце строй!Кірэенка.
5.Разм. Прабаваць моц чаго‑н. [Наўмыснік] паднімаўся кожны дзень на ўзровень сцяны і кожны раз перад тым, як стаць мураваць, мацаваў нагой дошку пад нагамі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мацава́ць
1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н. an A), fest máchen;
2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;
3.перан. (уладу, дружбу) féstigen vt;
4.вайск. beféstigen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мацава́ць
(польск. mocować)
1) трывала прымацоўваць;
2) моцна прывязваць, замацоўваць;
3) перан. рабіць моцным, узмацняць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Мацава́ць, моцова́ць, кобр.моцёва́ты ’трывала прымацоўваць’, ’трымацца’, ’узмацняць’, ’спрабаваць моц чаго-небудзь’, ’перамагаць’ (ТСБМ, Нас., Некр., Сл. ПЗБ, ТС, Ян., Нар. лекс.), мацавацца ’ўмацоўвацца, борацца, мерацца сілай’, ’адчуваць моц (у нагах)’ (Нас., Касп.; дзятл., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.). Запазычана са ст.-польск.mocować ’умацоўваць, зацвярджаць’. Гл. таксама моц.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
памацава́цьгл.мацаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)