махля́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. махля́ру махля́рым
2-я ас. махля́рыш махля́рыце
3-я ас. махля́рыць махля́раць
Прошлы час
м. махля́рыў махля́рылі
ж. махля́рыла
н. махля́рыла
Загадны лад
2-я ас. махля́р махля́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час махля́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

махля́рыць разм. betrügen vt, beschwndeln vt, prllen vt; gunern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

con2 [kɒn] v. infml выма́ньваць; падма́нваць, ашу́кваць, махля́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

круце́ліць

махлярыць, жульнічаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. круце́лю круце́лім
2-я ас. круце́ліш круце́ліце
3-я ас. круце́ліць круце́ляць
Прошлы час
м. круце́ліў круце́лілі
ж. круце́ліла
н. круце́ліла
Загадны лад
2-я ас. круце́ль круце́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час круце́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

gunern

vi махля́рыць, ашу́кваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kantować

незак.

1. аблямоўваць;

2. кантаваць;

3. разм. ашукваць; махлярыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fschen

vi

1) махля́рыць, падме́ньваць, перакру́чваць

2) блы́таць, рабі́ць што-н. бесталко́ва [абы-я́к]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тахлява́ць (тахлева́ць) ’марнатравіць’ (Нас.), ’марнатравіць, перапрадаваць, спекуляваць’ (Чач.), тахлёва́ты ’мантачыць, растрачваць’ (Арх. Вяр.). Параўн. польск. дыял. tachlować ’перапрадаваць, махлярыць’. З ідыш táxl(j)even ’праматаць, прамотваць; растраціць, растрачваць’, што да tachles ’канкрэтная мэта, вынік, карысць’ (Астравух, Ідыш-бел. сл., 791), апошняе ўзыходзіць да бібл.-гебр. taḵlī̱t ’завяршэнне, крайнасць’ (Вінер, ЖСт., 1895, 1, 67; Штэрн, Wörterbuch, 211).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маталы́га1 ’той, хто неразумна траціць грошы, маёмасць’ (Растарг.), маталыжка, маталы́жкік ’мот’ (Нас.), ’бадзяга’ (ТСБМ, Нас.), мыталы́га ’жулік’ (Бяльк.), мотолы́га ’круцель’ (ТС), маталы́жнічаць ’жыць падманам, махлярыць’ (Нас.), маталыжыць ’маніць’ (Крыў., Дзіс.). Рус. смал. мотолы́га, мотолы́жка ’бадзяга’, кубан. мотолыж́ник ’жулік’, пск. мотолыга ’хлус’, пенз. ’мот’. Бел.-рус. ізалекса. Да мата́ць/матля́ць (гл.). Суфікс ‑ыга надае лексеме адмоўна-экспрэсіўнае значэнне.

Маталы́га2 ’голень’ (Касп.). Рус. пенз., ніжагар., урал. мотолы́га ’вялікая косць’, цвяр., ёнаўск. (ЛітССР) мостолы́га ’доўгая худая нага’. Бел.-рус. ізалекса. Да масол (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kant, ~u

м.

1. кант; рабро;

kant stołu — край стала;

2. разм. ашуканства; махлярства;

robić ~y — махлярыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)