ма́тухна, -ы, ж. (разм.).

1. Тое, што і маці (у 1 знач.).

2. Ласкавы зварот да старой жанчыны.

3. Тое, што і матка (у 4 знач.).

М.-зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́тухна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́тухна ма́тухны
Р. ма́тухны ма́тухнаў
Д. ма́тухне ма́тухнам
В. ма́тухну ма́тухнаў
Т. ма́тухнай
ма́тухнаю
ма́тухнамі
М. ма́тухне ма́тухнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́тухна ж., разг. ма́тушка;

~ны мае́! — ма́тушки (мои́)!; мать честна́я!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́тухна, ‑ы, ж.

Разм.

1. (звычайна з адценнем павагі). Маці. — Добры вечар, матухна! — прывітаўся сын. Якімовіч.

2. Ласкава-фамільярны зварот да пажылой жанчыны.

3. (звычайна ў прыдатку). Нар.-паэт. Аб тым, што з’яўляецца самым родным і блізкім. Тут, на беразе Волгі-матухны, прайшлі дзяцінства і юнацтва беларускага песняра Максіма Багдановіча, у Горкім пачынаў ён сваю літаратурную працу. С. Александровіч. І няма ў такія хвіліны нічога даражэйшага за матухну-зямлю, адзіную надзею на жыццё, адзіную заступніцу. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тухна ж разм

1. (з адценнем павагі) Mtter f -, Mütter;

2. (ласкава-фамільярна да пажылой жанчыны) Mütterchen n -s, -, Mttchen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

матухна

Том: 17, старонка: 287.

img/17/17-287_1366_Матухна.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ма́тухна (паваж.) ’маці’, ’фамільярны зварот да жанчыны’ (паэт.), ’блізкая, родная’ (ТСБМ, Нас.; любан., Нар. словатв.), мату́люхна ’мамачка’ (Нас.), ст.-бел. матухна ’тс’ (XV ст.); рус. смал., калуж. ма́тухна, мату́хна ’маці, мамачка’, польск. matuchna. Паўночнаславянскае. Утворана ад маці (< mat‑) пры дапамозе суфікса ‑ux‑a (параўн. рус. паўн. ма́туха, мату́хаматухна’, ’старэйшая ў сям’і жанчына’), пашыранага суфіксам ‑ъnа. Суфікс ‑exъn‑a сустракаецца ў серб.-харв. асабовых імёнах: Matehna = Matej.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mom [mɒm] n. AmE, infml ма́мачка, маму́ля, мату́ля, ма́тухна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ту́тухны ‘тут’, ‘прынамсі тут’, ‘тут-такі’ (Нас.). Да ту́т1 (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ухн‑ з ласкальным значэннем (параўн. бо́жухна, ма́тухна).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мацёнка ’бэлька пад насцілам з дошак для стога, якая кладзецца на слупкі’ (ТС). Палескае. Да ма́ці (гл.). Утворана пры дапамозе памяншальна-ласкальнага суфікса ‑ён‑к‑а, параўн. драг. ма́тёнка ’матуля, матухна’, рус. арханг., пск. ма́тенка, матёнка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)