матадо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік бою быкоў, які наносіць смяротны ўдар быку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матадо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. матадо́р матадо́ры
Р. матадо́ра матадо́раў
Д. матадо́ру матадо́рам
В. матадо́ра матадо́раў
Т. матадо́рам матадо́рамі
М. матадо́ру матадо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

матадо́р м. матадо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матадо́р матадо́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матадо́р, ‑а, м.

Галоўны ўдзельнік бою быкоў, які наносіць шпагай апошні (смяртэльны) удар быку; тарэадор.

[Ісп. matador ад matar — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матадор

т. 10, с. 203

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

матадо́р м Matadór m -s і -en, -e і -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

матадо́р

(ісп. matador)

галоўны ўдзельнік бою быкоў, які наносіць быку апошні, смяртэльны ўдар шпагай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bullfighter [ˈbʊlfaɪtə] n. матадо́р, тарэадо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

matador

м. матадор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)