матаві́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Прыстасаванне для змотвання нітак у маткі.

2. Частка жняяркі, камбайна і пад., якая нагінае сцябліны збажыны, травы да рэжучага апарата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Матаві́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Матаві́ла
Р. Матаві́ла
Д. Матаві́лу
В. Матаві́ла
Т. Матаві́лам
М. Матаві́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

матаві́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. матаві́ла матаві́лы
Р. матаві́ла матаві́л
Д. матаві́лу матаві́лам
В. матаві́ла матаві́лы
Т. матаві́лам матаві́ламі
М. матаві́ле матаві́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

матаві́ла ср., в разн. знач. мотови́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матавіла

т. 10, с. 203

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

матаві́ла, ‑а, н.

1. Прыстасаванне для змотвання нітак у маткі.

2. Частка жняяркі, камбайна і пад., якая нагінае сцябліны збажыны, травы да рэжучага апарата. А як прыемна было стаяць на мосціку камбайна і .. бачыць, як таропка гнуцца каласы пад матавілам .., як цячэ ў бункер струмень зерня. Дуброўскі.

3. Машына для змотвання пракатнага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матаві́ла м

1. тэкст Háspelmaschine f -, -n;

2. с.-г. Háspel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мотови́ло техн. матаві́ла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

winch​1 [wɪntʃ] n. tech. лябёдка; калаўро́т; матаві́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

snowadło

н. сноўніца, матавіла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)