ма́тава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ма́тава |
ма́тавей |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
матава-...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. матавы, напр.: матава-белы, матава-блакітны, матава-малочны, матава-серабрысты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́тава-блакі́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ма́тава-блакі́тны |
ма́тава-блакі́тная |
ма́тава-блакі́тнае |
ма́тава-блакі́тныя |
| Р. |
ма́тава-блакі́тнага |
ма́тава-блакі́тнай
ма́тава-блакі́тнае |
ма́тава-блакі́тнага |
ма́тава-блакі́тных |
| Д. |
ма́тава-блакі́тнаму |
ма́тава-блакі́тнай |
ма́тава-блакі́тнаму |
ма́тава-блакі́тным |
| В. |
ма́тава-блакі́тны (неадуш.)
ма́тава-блакі́тнага (адуш.) |
ма́тава-блакі́тную |
ма́тава-блакі́тнае |
ма́тава-блакі́тныя (неадуш.)
ма́тава-блакі́тных (адуш.) |
| Т. |
ма́тава-блакі́тным |
ма́тава-блакі́тнай
ма́тава-блакі́тнаю |
ма́тава-блакі́тным |
ма́тава-блакі́тнымі |
| М. |
ма́тава-блакі́тным |
ма́тава-блакі́тнай |
ма́тава-блакі́тным |
ма́тава-блакі́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ма́тава-серабры́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ма́тава-серабры́сты |
ма́тава-серабры́стая |
ма́тава-серабры́стае |
ма́тава-серабры́стыя |
| Р. |
ма́тава-серабры́стага |
ма́тава-серабры́стай
ма́тава-серабры́стае |
ма́тава-серабры́стага |
ма́тава-серабры́стых |
| Д. |
ма́тава-серабры́стаму |
ма́тава-серабры́стай |
ма́тава-серабры́стаму |
ма́тава-серабры́стым |
| В. |
ма́тава-серабры́сты (неадуш.)
ма́тава-серабры́стага (адуш.) |
ма́тава-серабры́стую |
ма́тава-серабры́стае |
ма́тава-серабры́стыя (неадуш.)
ма́тава-серабры́стых (адуш.) |
| Т. |
ма́тава-серабры́стым |
ма́тава-серабры́стай
ма́тава-серабры́стаю |
ма́тава-серабры́стым |
ма́тава-серабры́стымі |
| М. |
ма́тава-серабры́стым |
ма́тава-серабры́стай |
ма́тава-серабры́стым |
ма́тава-серабры́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шунгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.
Мінерал чорнага або матава-шэрага колеру, падобны на антрацыт, графіт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акру́гласць, ‑і, ж.
Уласцівасць акруглага. Вячэрняя сукенка з цёмнага аксаміту, з вялікім дэкальтэ яшчэ больш падкрэслівала матава-белы, крыху з ружовым адценнем колер скуры, акругласць грудзей, шыі, плячэй. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паблі́скваць, ‑ае; незак.
Блішчаць час ад часу, няярка адсвечваць. У далечыні .. паблісквала маланка, але навокал было ціха. Чарнышэвіч. Дарога падсохла, гулка звінела пад нагамі; у каляінах матава пабліскваў лёд. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэкальтэ́, нескл., н.
1. Вялікі выраз у верхняй частцы жаночага адзення. Вячэрняя сукенка з цёмнага аксаміту, з вялікім дэкальтэ, яшчэ больш падкрэслівала матава-белы, крыху з ружовым адценнем колер скуры, акругласць грудзей, шыі, плячэй. Карпюк.
2. у знач. нязм. прым. Дэкальтаваны. Плацце дэкальтэ.
[Фр. décolleté.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
і́нахадзь, ‑і, ж.
Адзін са спосабаў конскага бегу, пры якім конь адначасова выкідвае і апускае то абедзве правыя нагі, то абедзве левыя. Коні шпаркай інахаддзю прамчаліся па матава-зялёным лузе, пакінуўшы на роснай траве дзве цёмныя дарожкі, пераплылі з ходу рэчку. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЕРКУЛЕ́С
(Dynastes hercules),
насякомае сям. пласцініставусых жукоў. Пашыраны ў тропіках Цэнтр. і Паўд. Амерыкі.
Даўж. самца да 15,5 см, самкі 8—9 см. Самец бліскучы, чорны, надкрылы аліўкава-зялёныя з чорнымі плямамі; самка — аднакаляровая, матава-чорная. У самца 2 рагі: адзін на лбе, доўгі, тоўсты, вышчарблены; другі — на пярэдняспінцы, больш доўгі (амаль напалавіну даўжэйшы за цела). Самка без рагоў (прыклад палавога дымарфізму). Лічынкі развіваюцца ў гнілой драўніне.
т. 5, с. 175
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)