марху́р

‘казёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марху́р марху́ры
Р. марху́ра марху́раў
Д. марху́ру марху́рам
В. марху́ра марху́раў
Т. марху́рам марху́рамі
М. марху́ры марху́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мархур

т. 10, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІНТАРО́ГІ КАЗЁЛ,

гл. Мархур.

т. 4, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)