маркіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маркіро́вачны |
маркіро́вачная |
маркіро́вачнае |
маркіро́вачныя |
| Р. |
маркіро́вачнага |
маркіро́вачнай
маркіро́вачнае |
маркіро́вачнага |
маркіро́вачных |
| Д. |
маркіро́вачнаму |
маркіро́вачнай |
маркіро́вачнаму |
маркіро́вачным |
| В. |
маркіро́вачны (неадуш.)
маркіро́вачнага (адуш.) |
маркіро́вачную |
маркіро́вачнае |
маркіро́вачныя (неадуш.)
маркіро́вачных (адуш.) |
| Т. |
маркіро́вачным |
маркіро́вачнай
маркіро́вачнаю |
маркіро́вачным |
маркіро́вачнымі |
| М. |
маркіро́вачным |
маркіро́вачнай |
маркіро́вачным |
маркіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маркіро́вачны маркиро́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Маркіровачны гарызонт, гл. Апорны гарызонт
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
адбо́й, ‑ю, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. адбіваць — адбіць (у 2 знач.) і адбівацца — адбіцца (у 2 знач.).
2. Гукавы сігнал, які апавяшчае аб заканчэнні чаго‑н. Дзяжурны афіцэр пасля адбою Абход чарговы робіць. Зарыцкі. Даў адбой гарніст, і ўсе мы Спаць паклаліся на сене. Нядзведскі. // перан. Перапынак у працы, дзеянні; спачын. Ні ўдзень, ні ўноч не ведалі адбою мы. Макаль.
3. Маркіровачны малаток. Знайшлі два пні сантыметраў па трыццаць, пабілі іх штрафным адбоем. Ермаловіч. // След, знак ад маркіровачнага малатка. [Хама Хаміч:] — Пад’едзьце, Лявон Свірыдавіч, бліжэй... Бачыце — адбою на бярвеннях няма. — Ну, адбою тут вы не знойдзеце, — спыніў яго Лявон Свірыдавіч, — гэта ж верхавіны, а адбой на камлях. Корбан.
•••
Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго гл. няма.
Біць (даць) адбой гл. біць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)