марко́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
марко́тна марко́тней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марко́тна нареч.

1. печа́льно, гру́стно; уны́ло;

2. в знач. безл. сказ. гру́стно, (тоскливо) ску́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марко́тна,

1. Прысл. да маркотны. Вакол, ападаючы, шамацела лісце, угары маркотна, цягуча шумеў густы вецер. Мележ.

2. безас. у знач. вык. Аб пачуцці суму, маркоты. [Аляўціна Пятроўна:] — Мо табе, Макарка, што баліць? — Не, нічога не баліць, проста так маркотна, — адказаў я як мага спакайней. Сабаленка. Мне было крыху маркотна, напэўна, таму, што са старонак кнігі паўставала даволі сумная гісторыя таленавітага чалавека. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марко́тна прысл, марко́тны

1. wéhmütig; schwérmütig; melanchólisch [-´ko:-];

2. (нудны, сумны) lángweilig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

moodily [ˈmu:dɪli] adv. су́мна, марко́тна, тужлі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gloomily [ˈglu:mɪli] adv. пану́ра, су́мна, марко́тна, тужлі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гру́стно нареч. су́мна, журбо́тна, марко́тна, сму́тна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

markotnie

маркотна, тужліва, сумна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tęskno

сумна, журботна, тужліва; маркотна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тужлі́ва,

1. Прысл. да тужлівы.

2. безас. у знач. вык. Маркотна, нудна. Піне стала тужліва і крыху страшна. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)