маржовыя іклы

т. 10, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маржо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маржо́вы маржо́вая маржо́вае маржо́выя
Р. маржо́вага маржо́вай
маржо́вае		 маржо́вага маржо́вых
Д. маржо́ваму маржо́вай маржо́ваму маржо́вым
В. маржо́вы (неадуш.)
маржо́вага (адуш.)		 маржо́вую маржо́вае маржо́выя (неадуш.)
маржо́вых (адуш.)
Т. маржо́вым маржо́вай
маржо́ваю		 маржо́вым маржо́вымі
М. маржо́вым маржо́вай маржо́вым маржо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маржо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маржа, належыць яму. Маржовыя іклы. Маржовая скура. // Зроблены з маржовай шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІБРЫ́СЫ

(лац. vibrissae ад vibro калыхаюся, выгінаюся),

доўгія, шорсткія, відазмененыя валасы ў млекакормячых, якія выступаюць над паверхняй шорсткага покрыва і выконваюць ролю дадатковых органаў дотыку. Размяшчаюцца пераважна на пярэдняй частцы галавы (вусы ў кашэчых, т.зв. маржовыя вусы ў цюленяў, маржоў), зрэдку на бруху (у вавёркі), на лапах (у многіх сумчатых), канцы хваста (у крата). Добра развіты ў жывёл, якія вядуць начны (напр., у многіх драпежных, лемураў) або падземны (у кратоў, слепышоў) спосаб жыцця. Інервуюцца больш за звычайныя валасы (напр., у вусатых кітоў у корань вібрыса можа пранікаць да 10 тыс. нерв. валокнаў).

А.С.Леанцюк.

т. 4, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)