Маргары́та

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Маргары́та Маргары́ты
Р. Маргары́ты Маргары́т
Д. Маргары́це Маргары́там
В. Маргары́ту Маргары́т
Т. Маргары́тай
Маргары́таю		 Маргары́тамі
М. Маргары́це Маргары́тах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ксі́ргу Маргарыта

т. 8, с. 544

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Маргарыта Дацкая

т. 10, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Драздова Маргарыта Сяргееўна

т. 6, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Несцяронак Маргарыта Сяргееўна

т. 11, с. 299

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Цапенка Маргарыта Мсціславаўна

т. 17, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Церахава Маргарыта Барысаўна

т. 17, с. 105

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Завадская Маргарыта Іванаўна

т. 18, кн. 1, с. 387

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ізворска-Елізар’ева Маргарыта Мікалаеўна

т. 7, с. 180

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бі́льцы, ‑аў; адз. няма.

Прылада ў выглядзе рамкі, на якую нацягваюць палатно пры вышыванні; пяльцы. Нацягнуўшы на більцы [палатно], Маргарыта вышывае дарожку. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)