манта́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манта́чка манта́чкі
Р. манта́чкі манта́чак
Д. манта́чцы манта́чкам
В. манта́чку манта́чак
Т. манта́чкай
манта́чкаю		 манта́чкамі
М. манта́чцы манта́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манта́чка ж., разг. мото́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манта́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да мантач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манта́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Марнатравец, той, хто транжырыць свае грошы, маёмасць.

|| ж. манта́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Манта́чка ’мянташка’ (нараўл., браг., Мат. Гом.), манта́шка ’тс’ (Растарг., Ян.). Укр., рус. бран., кур. манта́чка ’тс’. Да мянта́шка (гл.). Сюды ж манта́чыць ’мянціць’, ’вастрыць касу’ (нараўл., Мат. Гом., Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spender [ˈspendə] n. марнатра́вец, мот, манта́ч, транжы́р;

She’s a big spender. Яна добрая мантачка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мото́вка разг. мато́ўка, -кі ж., манта́чка, -кі ж., марнатра́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spendthrift

[ˈspendӨrɪft]

1.

n.

марнатра́вец -ўца m. & f.; манта́ч -а́ m., манта́чка f.

2.

adj.

марнатра́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)