манго́ла-тата́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манго́ла-тата́рскі |
манго́ла-тата́рская |
манго́ла-тата́рскае |
манго́ла-тата́рскія |
| Р. |
манго́ла-тата́рскага |
манго́ла-тата́рскай
манго́ла-тата́рскае |
манго́ла-тата́рскага |
манго́ла-тата́рскіх |
| Д. |
манго́ла-тата́рскаму |
манго́ла-тата́рскай |
манго́ла-тата́рскаму |
манго́ла-тата́рскім |
| В. |
манго́ла-тата́рскі (неадуш.)
манго́ла-тата́рскага (адуш.) |
манго́ла-тата́рскую |
манго́ла-тата́рскае |
манго́ла-тата́рскія (неадуш.)
манго́ла-тата́рскіх (адуш.) |
| Т. |
манго́ла-тата́рскім |
манго́ла-тата́рскай
манго́ла-тата́рскаю |
манго́ла-тата́рскім |
манго́ла-тата́рскімі |
| М. |
манго́ла-тата́рскім |
манго́ла-тата́рскай |
манго́ла-тата́рскім |
манго́ла-тата́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
манго́ла-тыбе́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манго́ла-тыбе́цкі |
манго́ла-тыбе́цкая |
манго́ла-тыбе́цкае |
манго́ла-тыбе́цкія |
| Р. |
манго́ла-тыбе́цкага |
манго́ла-тыбе́цкай
манго́ла-тыбе́цкае |
манго́ла-тыбе́цкага |
манго́ла-тыбе́цкіх |
| Д. |
манго́ла-тыбе́цкаму |
манго́ла-тыбе́цкай |
манго́ла-тыбе́цкаму |
манго́ла-тыбе́цкім |
| В. |
манго́ла-тыбе́цкі (неадуш.)
манго́ла-тыбе́цкага (адуш.) |
манго́ла-тыбе́цкую |
манго́ла-тыбе́цкае |
манго́ла-тыбе́цкія (неадуш.)
манго́ла-тыбе́цкіх (адуш.) |
| Т. |
манго́ла-тыбе́цкім |
манго́ла-тыбе́цкай
манго́ла-тыбе́цкаю |
манго́ла-тыбе́цкім |
манго́ла-тыбе́цкімі |
| М. |
манго́ла-тыбе́цкім |
манго́ла-тыбе́цкай |
манго́ла-тыбе́цкім |
манго́ла-тыбе́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
манго́ла-тата́рскі монго́ло-тата́рский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
манго́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манго́л |
манго́лы |
| Р. |
манго́ла |
манго́лаў |
| Д. |
манго́лу |
манго́лам |
| В. |
манго́ла |
манго́лаў |
| Т. |
манго́лам |
манго́ламі |
| М. |
манго́ле |
манго́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
монго́ло-тата́рский манго́ла-тата́рскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АЛЯКСА́НДР
(1190 ? — 31.5.1223),
князь дубровіцкі. Верагодна, сын кн. Глеба Юр’евіча з тураўскай дынастыі Ізяславічаў, зяць кіеўскага кн. Мсціслава Раманавіча. Упамінаецца ў летапісах з нагоды яго гібелі ў бітве рус. і палавецкіх князёў супраць мангола-татараў на р. Калка.
т. 1, с. 293
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
арда́, ‑ы, ДМ ‑дзе; мн. орды, ‑аў; ж.
1. Назва дзяржаўных утварэнняў, якія вылучыліся пасля драблення мангольскай дзяржавы Чынгісхана, а таксама стаўка, месцазнаходжанне яе правіцеляў. Залатая арда. Крымская арда. Астраханская арда. // Назва саюзаў вандроўных плямёнаў.
2. Мангола-татарскае войска, якое ўварвалася ў межы старажытнай Русі. // Пра полчышчы азвярэлых варожых войск. Фашысцкія орды. □ Паўстань, народ, злучы ўсе сілы Супроць тэўтонскае арды, Супроць пачвары тупарылай, Што нішчыць сёлы, гарады! Колас.
3. перан. Шумны і неарганізаваны натоўп, зборышча. Наляцелі скурадзёры — Паны чорнаю ардой. Танк.
[Ад цюрк. ordu — палатка хана.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАСКА́К
(цюрк.),
у сярэднія вякі прадстаўнік мангольскага хана, які кіраваў захопленай тэрыторыяй і меў шырокія паўнамоцтвы. На Русі з’явіліся ў сярэдзіне 13 ст., збіралі даніну, вялі ўлік насельніцтва, кантралявалі дзейнасць мясц. улады. Баскакі мелі ваен. атрады, якія душылі выступленні заваяванага насельніцтва супраць мангола-татарскага панавання.
т. 2, с. 340
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)