Маркаўскага манастыра царква (Віцебск) 3/111

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Смаленскі сабор Новадзявочага манастыра (Масква) 2/229

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Успенскі сабор Куцеінскага манастыра (каля Оршы) 2/154

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Супрасльскага Дабравешчанскага манастыра бібліятэка

т. 15, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Васкрасенскі сабор Нова-Іерусалімскага манастыра на Істры 5/520

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Манасты́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Манасты́р
Р. Манастыра́
Д. Манастыру́
В. Манасты́р
Т. Манастыро́м
М. Манастыры́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ігу́мення, -і, мн. -і, -яў, ж.

Настаяцельніца праваслаўнага жаночага манастыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абаты́са, -ы, мн. -ы, -ты́с, ж.

Настаяцельніца жаночага каталіцкага манастыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настая́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Кіраўніца жаночага праваслаўнага або каталіцкага манастыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ігу́мен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Настаяцель мужчынскага праваслаўнага манастыра.

|| прым. ігу́менскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)