манакі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манакі́н манакі́ны
Р. манакі́на манакі́наў
Д. манакі́ну манакі́нам
В. манакі́на манакі́наў
Т. манакі́нам манакі́намі
М. манакі́не манакі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Манакін М. Ф. 6/601

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)