манаклі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манаклі́нны манаклі́нная манаклі́ннае манаклі́нныя
Р. манаклі́ннага манаклі́ннай
манаклі́ннае		 манаклі́ннага манаклі́нных
Д. манаклі́ннаму манаклі́ннай манаклі́ннаму манаклі́нным
В. манаклі́нны (неадуш.)
манаклі́ннага (адуш.)		 манаклі́нную манаклі́ннае манаклі́нныя (неадуш.)
манаклі́нных (адуш.)
Т. манаклі́нным манаклі́ннай
манаклі́ннаю		 манаклі́нным манаклі́ннымі
М. манаклі́нным манаклі́ннай манаклі́нным манаклі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манаклі́нны

(ад мана- + гр. klino = нахіляюся)

які мае адносіны да крышталеграфічнай сістэмы, што аб’ядноўвае тры віды сіметрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АКТЫНАЛІ́Т

(ад актына... + ..літ),

мінерал класа сілікатаў, манаклінны амфібол, Ca2(Mg,Fe​2+)5[Si4O11]2(OH,F)2. Крышталі ігольчастыя, ніткападобныя. Агрэгаты прамяністыя, валакністыя або масіўныя (нефрыт). Колер зялёны, розных адценняў. Бляск шкляны. Паўпразрысты, рэдка празрысты. Цв. 5,5—6. Шчыльн. 3,2—3,3 г/см³. Пародаўтваральны мінерал метамарфічных сланцаў і кантактных скарнаў. Выкарыстоўваецца ў вытв-сці аўтапакрышак як напаўняльнік.

Актыналіт.

т. 1, с. 212

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гастынгсі́т

(ад англ. Hastings = назва радовішча ў Канадзе)

мінерал, манаклінны кальцыевы амфібол сінявата-зялёнага або чорнага колеру са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРФВЕДСАНІ́Т

(ад прозвішча швед. хіміка Арфведсана),

мінерал, манаклінны шчолачны амфібол NaNa2Fe​24+Fe​3+Si8O22(OH)2. Натрый можа замяшчацца кальцыем. Утварае прызматычныя крышталі, прамянёва-шаставатыя агрэгаты, зерні. Колер цёмна-зялёны да чорнага. Паўпразрысты. Бляск шкляны. Цв. 5,5—6. Шчыльн. 3,4—3,5 г/см³. Пародаўтваральны мінерал. Пашыраны ў масівах нефелінавых сіенітаў і іх пегматытах, некаторых шчолачных гранітах, метасаматытах і карбанатытах.

т. 1, с. 516

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыяпсі́д

(ад ды- + гр. opsis = выгляд)

мінерал, манаклінны піраксен белага, зялёнага, сіняга колеру са шкляным бляскам; празрыстыя разнавіднасці выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)