Ма́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ма́лі
Р. Ма́ляў
Д. Ма́лям
В. Ма́лі
Т. Ма́лямі
М. Ма́лях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Малі,

дзяржава ў Афрыцы.

т. 10, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Малі,

дзяржаўнае ўтварэнне ў 8-17 ст.

т. 10, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Малі́ нескл н Máli n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мармо́ль, -маля́, мн. -малі́, -малёў, м. (разм.).

Нелюдзімы, пануры, негаваркі чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мали́ Малі́ нескл., ср.;

Респу́блика Мали́ Рэспу́бліка Малі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mali

[ˈmɑ:li]

Малі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

туарэ́гі, ‑аў; адз. туарэг, ‑а, м.

Народ, які жыве ў Малі, Нігеры, Алжыры, Верхняй Вольце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малі́йцы, ‑аў; адз. маліец, ‑лійца, м.; малійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. малійкі, ‑ліек; ж.

Народ Рэспублікі Малі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ць

‘мець каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ма́ю ма́ем
2-я ас. ма́еш ма́еце
3-я ас. ма́е ма́юць
Прошлы час
м. ма́ў ма́лі
ж. ма́ла
н. ма́ла
Загадны лад
2-я ас. ма́й ма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ма́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)