маляры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. маляры́я
Р. маляры́і
Д. маляры́і
В. маляры́ю
Т. маляры́яй
маляры́яю
М. маляры́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маляры́я, -і, ж.

Інфекцыйнае захворванне, якое перадаецца некаторымі відамі камароў і суправаджаецца прыступамі ліхаманкі (у 1 знач.).

|| прым. маляры́йны, -ая, -ае.

М. камар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маляры́я ж., мед. маляри́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маляры́я, ‑і, ж.

Інфекцыйнае захворванне, для якога характэрны прыступы ліхаманкі (у 1 знач.).

[Іт. malaria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малярыя

т. 10, с. 52

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Малярыя (у чалавека) 1/197; 5/77, 132; 6/598; 8/458, 606; 9/583; 10/10

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

маляры́я ж. мед. Malária f -, Wéchselfieber n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маляры́я

(іт. malaria)

інфекцыйная хвароба, якая выклікаецца плазмодыямі 2 і характарызуецца прыступамі ліхаманкі і высокай тэмпературай; перамежная трасца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Маляры́я, лудз. малярэй, круп. малярэя ’інфекцыйнае захворванне з характэрным для яго прыступам ліхаманкі’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ). З рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88), у якой маляри́я паходзіць з італ. malaria < mala aria ’дрэннае паветра’ (malo з лац. malus ’дрэнны’). Меркавалі, што выпарэнні з балот былі прычынай ліхаманкі (Голуб-Ліер, 300).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

malaria [məˈleəriə] n. маляры́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)