мальбе́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мальбе́рт мальбе́рты
Р. мальбе́рта мальбе́ртаў
Д. мальбе́рту мальбе́ртам
В. мальбе́рт мальбе́рты
Т. мальбе́ртам мальбе́ртамі
М. мальбе́рце мальбе́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мальбе́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Падстаўка для падрамніка з палатном, на якой мастакі пішуць карціны.

|| прым. мальбе́ртны, -ая, -ае.

Школа мальбертнага жывапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мальбе́рт м. мольбе́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мальбе́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Падстаўка, на якую кладзецца падрамнік з палатном або папера для работы мастака над карцінай. Мастак выбраў зручнае месца каля пуні, устанавіў свой мальберт, разлажыў на мокрай траве раскрыты эцюднік з фарбамі і пэндзлямі. В. Вольскі.

[Ад ням. Malbrett.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мальберт

т. 10, с. 43

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мальбе́рт м жыв Staffeléi f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мальбе́рт

(рус. мольберт, ад ням. Malbrett)

падстаўка, на якой мастак мацуе палатно ў час работы над карцінай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мольбе́рт мальбе́рт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

easel [ˈi:zl] n. мальбе́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Staffeléi

f -, -en мальбе́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)