мальба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мальба́ мальбы́
Р. мальбы́ -
Д. мальбе́ мальба́м
В. мальбу́ мальбы́
Т. мальбо́й
мальбо́ю		 мальба́мі
М. мальбе́ мальба́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мальба́, ‑ы, ж.

Вельмі моцная просьба. Васілёк ведаў, што з дзедам заўсёды цікава хадзіць, таму з мальбой у голасе папрасіў: — Дзядуля, вазьміце і мяне з сабой! Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мальба́ ж Fléhen n -s, ínständige [fléhende] Bítte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мальба́ ’вельмі моцная просьба’ (ТСБМ), рус. мольба́, укр. мольба́, ст.-рус. мольба ’тс’, ’малітва’, серб.-харв. мо̀лба ’просьба’, ’заява’, макед. молба, балг. молба́. Прасл. molьba (Слаўскі, SP, 1, 61). Да малі́ць (гл. малі́цца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

entreaty [ɪnˈtri:ti] n. fml упро́шванне, мальба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мале́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маліцца; малітва (у 1 знач.).

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маліць; просьба, мальба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мальбоніць ’прасіць, упрошваць’ (КЭС, лаг.). Да мальба́ (гл.). Суфікс ‑он‑ мае шматразова-экспрэсіўнае значэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

plea

[pli:]

n.

1) мале́ньне n., про́сьба, мальба́ f.

a plea for pity — мальба́ аб лі́тасьці

2) апраўда́ньне, тлумачэ́ньне n.

3) Law

а) сло́ва падсу́днага

б) сло́ва абаро́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мольбішча ’месца рэлігійных маленняў і ахвярапрынашэнняў язычнікаў’ (ТСБМ, Яруш.). Утворана ад абстрактнага назоўніка molьba і суфікса ‑išče. Да мальба́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закліна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклінаць.

2. Словы і выразы, якімі заклінаюць (у 1 знач.). Услед ёй бярозы глядзелі з тугою, Вятры заклінанне дзяўчыны няслі: «Эх, стаць бы навекі мне шумнай ракою, Каб толькі вярнуцца да роднай зямлі!» Ляпёшкін.

3. Гарачая просьба, мальба аб чым‑н.

4. Праклён, лаянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)