малы́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малы́ш малышы́
Р. малыша́ малышо́ў
Д. малышу́ малыша́м
В. малыша́ малышо́ў
Т. малышо́м малыша́мі
М. малышу́ малыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

малы́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Маленькі хлопчык.

|| ж. малы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. малышо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малы́ш, -ша́ м. малы́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малы́ш малы́ш, -ша́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малы́ш, ‑а, м.

Разм. Маленькі хлопчык, дзіця. Да паласатага шлагбаума спускалася чародка малышоў у белых панамках. Даніленка. І ўпершыню ў сваіх калысках Заснулі ціха малышы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малыш

т. 10, с. 40

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

малы́ш м разм гл малышок

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Малы́ш ’маленькі хлопчык, дзіця, малы ростам’ (ТСБМ), малы́шка ’малютка’ (Нас.). Укр. мали́шко ’тс’, рус. малы́ш, серб.-харв. мали̑ш, малиш ’тс’. Прасл. mališь ’малы чалавек’ (Слаўскі, SP, 1, 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блакітнаво́кі, ‑ая, ‑ае.

З блакітнымі вачамі. Блакітнавокі малыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tike [taɪk] n. infml малы́ш, малы́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)