Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
малато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
Інструмент, прызначаны для забівання чаго-н., кляпання і пад. ў выглядзе металічнага або драўлянага бруска, насаджанага на ручку пад прамым вуглом.
◊
З малатка (прадаць, пайсці) — быць прададзеным з аўкцыёну.
|| памянш.малато́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
|| прым.малатко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
малато́к, -тка́м., в разн. знач. молото́к; (плотничий — ещё) ручни́к;
◊ прадава́ць з ~тка́ — продава́ть с молотка́;
пайсці́ з ~тка́ — пойти́ с молотка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малато́к, ‑тка, м.
1. Ручны інструмент, прызначаны для забівання, кляпання і пад., у выглядзе металічнага або драўлянага бруска рознай формы, насаджанага на ручку пад прамым вуглом. Шавецкі малаток. Мулярскі малаток. □ На дварэ стараставай сядзібы шорхаў гэбель, шыпела піла, стукалі малаткі.Самуйлёнак.
2.Спец. Прыстасаванне, механізм ударнага дзеяння. Адбойны малаток.
•••
З малатка (уст.) — з аўкцыёну (прадаць, пусціць, пайсці і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малато́кмспец Hámmer m -s, Hämmer; Fäustel m -s - (горн);
◊ прадава́цца з малатка́únter den Hámmer kómmen*, verstéigert wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АДБО́ЙНЫ МАЛАТО́К,
ручны інструмент ударнага дзеяння, якім адбіваюць горныя пароды ад масіву, рыхляць цвёрдыя і мёрзлыя грунты, разбіваюць каменную або цагляную муроўку, асфальт і г.д. Рабочы орган — піка, долата або рыдлёўка, па хваставой частцы якіх (звычайна з частатой 1000—1500 удараў за мінуту) б’е баёк. Бываюць пнеўматычныя (сціснутае паветра падаецца ад кампрэсараў, балонаў і інш.), электрычныя і бензінавыя (з прыводам ад рухавіка ўнутр. згарання).